co nowego...

Przepraszam wszystkich, że tak długo milczę... Trochę się odciąłem od komputera na kilka dni. Chciałem to wszystko jakoś odreagować. Cały weekend spędziłem u rodziców na ogrodzie... Wymęczyłem się fizycznie i przestałem myśleć o tych bieżących zmartwieniach. Dziękuję wszystkim za komentarze, wiadomości i wsparcie. U mnie sytuacja praktycznie się nie zmieniła. Powysyłałem pełno CV w zeszłym tygodniu. Praktycznie brak odzewu. Jedynie co, to miałem dzisiaj rozmowę kwalifikacyjną w firmie, która zajmuje się dystrybucją różnych produktów na skale międzynarodową. Jeszcze nie wiem jakie będą efekty tej rozmowy. Dzisiaj wieczorem mam dostać odpowiedź. Ale to wszystko też wyszło jakoś dziwnie... Nikt nie odzywał się w sprawie pracy więc trochę zdesperowany sam dałem ogłoszenie, że pilnie poszukuję pracy. Oczywiście dostałem kilka ofert pracy przez internet (ale myślę że były niewiarygodne) i dostałem właśnie odpowiedź od tej firmy. Ku mojemu zdziwieniu odpowiedź była po angielsku. Przesłałem im swoje CV w wersji angielskiej. Wieczorem miałem od nich telefon. Też po angielsku :p Dzwonił jakiś Hindus (po polsku nie umie). Z nim też miałem dzisiaj rozmowę. Wiedziałem, że będzie po angielsku i trochę się tego obawiałem, że nie podołam, ale nie było źle :) Teraz też mam obawy czy poradzę sobie w pracy, bo również będę musiał pracować w języku angielski. Wiem wiem.. wcześniej robiłem tłumaczenie :p ale łatwiej jest coś przetłumaczyć jak się ma internetowy słownik pod ręką. Nie jestem aż taki dobry, żeby swobodnie rozmawiać w sprawach biznesowych... A musiałbym dzwonić do firm zagranicznych, które współpracują z tą firmą. No ale póki co mnie jeszcze nie przyjęli, więc nie będę się tym stresował ;p

Wczoraj na pocieszenie dostałem mandat.. Nie zauważyłem, że bilet stracił ważność. Pierwszy raz w życiu mi się to przydarzyło. Próbowałem porozmawiać, żeby darowali mi karę, bo nie mam pracy itd. ale niestety nie dało rady...  Tak to już jest, że biednemu to zawsze wiatr w oczy :p ehh.. no co zrobić...
A w weekend miałem poważniejszą rozmowę z rodzicami odnośnie fobii społecznej. Oni dalej totalnie nie rozumieją tej przypadłości. Do tej pory mają pretensje, że coś źle zrobiłem w przeszłości (przykładowo, że rzuciłem studia). Tłumacze im, że nie dałem rady. Oni uważają, że gdybym tylko chciał to bym dał radę,  a wszyscy psycholodzy i terapeuci to naciągacze.. Ja się z tym nie zgadzam. Udało mi się ich ugadać na spotkanie z moją terapeutką. Zapytam pani psycholog co ona na taką konfrontację ;p Może ona da radę trochę im przetłumaczyć....